Przegrałem

Przegrałem sam ze sobą,  że światem, z myślami. 

Przegrałem i to ja ponoszę winę za klęskę swoją i Ukochanej Kobiety. Kobiety która walczyła o Nas i cierpliwe czekała aż się ogarnę. 

Przegrałem bo się spóźniłem. Ogarnąłem się za późno. 

Ona już odłożyła Naszą książkę na półkę. Teraz zaczęła inną. 

Pretensje mam tylko do siebie.

Przecież miałem tyle czasu a ja się spóźniłem. Mój strach przed Jej uderzeniami słów bólu, rozczarowania i cierpienia, spowodował że się zamknąłem. 

Przestałem się odzywać. Płakałem za Nią, Jej głosem, ciepłem,... Mój strach sparaliżował mnie.

....

Teraz jestem sam. Nawet przyjaciela nie mogę dosięgnąć, bo Ona była moim Przyjacielem a ja zabrałem Jej Bratnią duszę.

Oddzielić Miłość od przyjaźni! Zaoferować czystą dłoń i serce przyjaciela.  To muszę zrobić beż względu na odpowiedź. Już nigdy więcej Mój strach mną nie zawładnie.

Już nigdy ból nie cofnie mnie przed tą przyjaźnią.

Co życie przyniesie,  przyjmę z pokorą. 

Choć Kocham to będę tylko Przyjacielem